Indonesie

Laten we zeggen dat de Gili Islands in het hoogseizoen de eerste dagen paradijselijk lijken en erna mega maar dan ook mega gigantisch te toeristisch zijn. Het is toch niet normaal meer hoeveel lui er per dag op deze mini eilandjes zonder politie en genoeg mushrooms om menig persoon krom te leggen aankomen en dan zich blootgeven aan in mijn ogen weerzinwekkend gedrag. Dus... Ik had het wel gehad. Ik pak de boot van Gili T het zogenaamde party eiland naar Gili Air met de verwachting (ja en daar gaat het al fout want je moet hier in dit land geen verwachtingen hebben want het valt dan altijd tegen) dat dit eiland mij de rust en sereniteit gaat bieden die ik nodig heb. Daar bovenop komende dat ik, jawel, iets verkeerds heb gegeten/gedronken en dus Indonesisch voedsel niet meer kan verdragen en de wc mijn beste maatje momenteel is. Ik kan me niet meer vergist hebben in Gili Air. Misschien was het eerder wel rustig en idyllisch, nu is het als Gili T naar dan in het klein. Oke, ik heb bij aankomst het geluk dat een local dude mij een perfecte kamer aanbiedt en met onderhandeling ook een prachtig prijsje geeft, en dus geniet ik. Ik slaap wat af, bezoek de lokale dokter omdat ik niks binnen houd en wordt door hem flink afgezet qua prijs. En dan probeer is alsnog een beetje te genieten en de zon te zien. Na teveel dagen op deze eilanden pak ik op de dag dat ik mij iets beter voel, gereed voor een zware en ruige terugtocht met de fastferry naar Bali, de boot en bus naar Ubud terug. Daar rust ik uit. Ik ga op en dagtour langs tempels, en dan besluit ik het erop te wagen om alleen met de scooter naar Amed te rijden. Dit is een drie uur durende rit door chaos en gevaarlijk verkeer. Maar ik ga en kom er aan, om ook tevens massatoerisme aan te treffen. Toegegeven, Amed is rustiger. Het snorkelen is super, je jumpt de zee in en ziet meteen kleurrijke visjes. Na twee dagen hier rijd ik vanochtend terug door de chaos naar Ubud. Morgen vertrek ik richting Zuiden naar het strand om mijn laatste week van mijn wereldreis in te duiken. Ik geloof dat hoogseizoen en Bali een combi is die ik niet ideaal vind. Maar door dit alles heb ik vandaag wel het echte binnenland gezien, toerend door de smalle wegen en lokale dorpjes en dan geniet ik - want zo stelde ik mij Bali voor. Carpe diem - scooter away :)