Einde in zicht

Here we go!

Nee geintje, het is nog 1,5 week maar ik kijk nu al uit naar mijn reis. Je kent dat wel, dat gevoel van vroeger toen je 13 jaar was en je hoteldebotel was op die leuke jongen uit klas 1B. Wanneer je die jongen zag, smolt de grond onder je weg, kreeg je bibberende benen en dacht je aan niks anders als aan het ideaalbeeld van jou en hem op date. Kortom: kriebels in de buik. Voel je wat ik bedoel?? Nou dat gevoel heb ik nu ik eindelijk! het eind van mijn stage in beeld heb en ik kan gaan doen waarvoor ik hier uiteindelijk heen ben gekomen. Ik ga Australie verkennen, alleen met een kleine trolley en een country road tas en niks of niemand gaat mij tegenhouden.

Stage is deze afgelopen week gekkenhuis geweest. Met de nadruk op gekken want ik heb echt de meest belachelijke dingen moeten doen, van het warehouse op McEvoy Street volledig strippen en alles in dozen duwen om vervolgens met 9 man al die dozen in een middeleeuwse verhuiswagen te gooien, om vervolgens een week later met 30 graden!! die dozen in de nieuwe shop te zetten. Het mooiste komt nog, ik mocht toen by myself al die 70 dozen, zonder enige weet waar wat in zat, opentrekken om de orders te kunnen pakken die via de online web shop waren binnengekomen. Het kan allemaal nog mooier, want gister heb ik samen met mijn lieftallige manager een Ikea bureau in elkaar mogen monteren. En ja, mensen, hier in Australie is die klote handleiding nog even onduidelijk als in Nederland. Kortom, veel geknoei, veel drama en weinig nieuws geleerd.

Moet wel toegeven dat de nieuwe shop mooi is en dat ik trots ben dat ik er aan mee heb gewerkt. Ondanks dat ik dus de grand opening mis want die is in het weekend dat ik naar Cairns vlieg. Persoonlijk denk ik dat Cairns leuker is. Haha, maar goed om even terug op stage te komen. Ik heb van de week een business plan geschreven en ik moet zeggen dat ik al dat rekenen en desk research best leuk begin te vinden! Nou ja, zou je denken, schijnt er toch nog licht aan ’t eind van de tunnel qua me studie betreft. Helaas, dat dan niet helemaal, want bureau werk is mij niet gegund en ik zou het niet langer dan 3 maanden volhouden fulltime achter een bureau zitten. Maar, ik leer wel hier wat ik wil en dat is tof!

Stagehuis is wederom nog hetzelfde, een en al chaos, wijn drinken, stappen, katers, drama, roddels, roddels, roddels en ooh ja roddels. Ik heb aankomende week een afscheidsdiner met me vrienden en dan vrijdag avond een flinke stapavond op het programma gezet. Mijn god ey, als je me had verteld voorafgaand hoe vet ik het zou vinden om in Sydney 5 maanden te wonen en te chillen dan had ik gezegd ja haje, dat zal wel meevallen. Ik vind het echt uber klote om stagehuis te verlaten alleen al omdat ik de kakkerlakken, de kapotte wasmachine, de stinkende vuilnisbakken, de 2 bij 2meter keuken en de kapotte ganglichten gewoon echt niet kan missen! Nee serieus, ik vind stagehuis top, de mensen dan wel. Ze delen hier gele kaarten uit (ja, zoals bij voetbal ja) als je de regels overtreed en dan mag je gaan dokken. Ik heb in mijn gehele stagehuis carriere er nog geen gehad, maar ik had deze wel kunnen krijgen :).

Ik heb geen idee hoe ik mijn kamer ga inpakken over een week, het is een en al chaos. Ben alleen al blij dat ik momenteel geen kamergenote heb, dus ik heb alle space om die zooi eens even uit te gaan zoeken.

Het is hier momenteel rond de 28 graden ofzo want het is echt enorm benauwd buiten en ik ben blij dat wij hier airco hebben. Ook zoiets, airo heb je niet in het stagehuis, daar doe je het nog met oude ventilators, die al het huisstof dat in de loop der jaren opgebouwd is rondstuifd. Maar goed, het weer dus, is kort gezegd raar!

Ik heb verder niet veel op de planning meer staan, alleen maar chillen met vrienden, uiteten, strand, kerstlunch en diner, afscheidsdiner en afscheidsparty.

Waarom ik dit verhaal allemaal schrijf is omdat dit mijn laatste verslag waarschijnlijk is voor een lange tijd. Ik neem geen laptopje mee op reis en aangezien ik 1,5 maand ga wordt dit maybe wel mijn laatste verslag. Ik wens jullie allemaal in ieder geval een fijne kerst en gelukkig nieuwjaar.

Zie je je geroepen om mij even iets te melden in mijn periode van absentie op internet dan kan je altijd smssen:

0061451615701

Muchos kussos and see ya later!

Miss Goon aka Eefje aka Haje-meisje-van-het-stagehuis-en-hoe-erg-haten-medebewoners-mij-daarom-als-ik-dat-altijd-schreeuw-om-half-8-sochtends-na-stappen-de-avond-ervoor-leuk!!!!